Γενικά
Η στιγμή να μιλήσουμε για την υπογονιμότητα σε ένα ζευγάρι είναι όταν έχει ήδη παρέλθει τουλάχιστον ένα έτος με ελεύθερες σεξουαλικές επαφές, χωρίς να έχει επιτευχθεί σύλληψη.
Υπάρχουν τρεις παράγοντες που θα πρέπει να λάβουμε υπόψη κατά την αρχική διερεύνηση:
- Οι παράμετροι του σπερμοδιαγράμματος
- Το διάστημα που προσπαθεί το ζευγάρι να τεκνοποιήσει
- Η ηλικία της γυναίκας
Τα φαινόμενα υπογονιμότητας αυξάνονται με την πάροδο των ετών. Στις αναπτυγμένες χώρες, το 33% των ζευγαριών αντιμετωπίζει προβλήματα κατά την προσπάθειά τους να τεκνοποιήσουν, δεδομένης της προσπάθειας για επαγγελματική καταξίωση και των δύο μερών του ζευγαριού.
Ωστόσο, η υπογονιμότητα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κοινό πρόβλημα και όχι μεμονωμένα. Υπολογίζεται ότι τελικά, από τα ζευγάρια που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν φυσιολογικά, το 15% θα αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα και δεν θα επιτύχει σύλληψη μετά τον πρώτο χρόνο προσπάθειας, και μόλις το 5% δεν θα καταφέρει να τεκνοποιήσει. Στις περιπτώσεις αυτές, το 30-40% οφείλεται σε παράγοντες που έχουν να κάνουν με τον άνδρα.
Διάγνωση
Το βασικό εργαλείο εκτίμησης της ανδρικής υπογονιμότητας είναι το σπερμοδιάγραμμα. Οι παράμετροι της εξέτασης που συνεκτιμώνται είναι ο όγκος του σπέρματος, η συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων ανά κυβικό εκατοστό, ο συνολικός αριθμός σπερματοζωαρίων και η κινητικότητά τους.
Οι φυσιολογικές τιμές για να επιτευχθεί η σύλληψη με φυσικό τρόπο σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είναι οι ακόλουθες:
- Όγκος σπέρματος > 2 ml
- Αριθμός σπερματοζωαρίων ανά ml > 15 εκατομμύρια
- Συνολικός αριθμός σπερματοζωαρίων > 40 εκατομμύρια
- Κινητικότητα > 45% ταχέως ή μετρίως ταχέως κινούμενα την πρώτη ώρα και περισσότερα από 4% φυσιολογικής μορφολογίας σπερματοζωάρια.
Αίτια
Τα κυριότερα αιτία της ανδρικής υπογονιμότητας είναι τα ακόλουθα:
- Κιρσοκήλη: Η ανάγκη για τη θεραπεία της κιρσοκήλης σε υπογόνιμους άνδρες παραμένει αμφιλεγόμενη. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν βελτίωση των παραμέτρων του σπερμοδιαγράμματος μετά από χειρουργική επέμβαση για διόρθωση της κιρσοκήλης . Η ύπαρξη κιρσοκήλης επιδεινώνει το περιβάλλον της σπερματογένεσης μέσω της αύξησης της τοπικής θερμοκρασίας, οδηγεί σε βλάβη στο ορχικο παρέγχυμα από την εφηβεία και μετά, ενώ σε μικρότερες ηλικίες ενδεχομένως να οδηγήσει σε ατροφία των όρχεων.
Η διόρθωση υποκλινικών μορφών κιρσοκήλης θεωρείται υπερθεραπέια, εφόσον συνοδεύονται από φυσιολογικό σπερμοδιάγραμμα. Ωστόσο θα πρέπει να πραγματοποιείται διόρθωση πάντα σε υπογόνιμα ζευγάρια όπου συνυπάρχει με ολίγο ή ασθενοζωοσπέρμια και δεν μπορεί να αποδοθεί η υπογονιμότητα σε άλλους παράγοντες.
- Γενετικές ανωμαλίες
- Ορμονικές διαταραχές
- Φλεγμονές
- Άλλοι παράγοντες
