Στυτική Δυσλειτουργία
Γενικά
Ως στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) ορίζεται η αδυναμία του ασθενούς να επιτύχει και να διατηρήσει στύση ικανή για να έχει μια ικανοποιητική σεξουαλική επίδοση. Για να επιτευχθεί η φυσιολογική στύση στον άνδρα, είναι απαραίτητη η ανατομική ακεραιότητα των δομών του πέους και η ομαλή συνεργασία των νεύρων και των αγγείων του πέους. Η ΣΔ αποτελεί ένα σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο που επηρεάζει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία του ασθενούς.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η ΣΔ είναι ένα πρώιμο σύμπτωμα της στεφανιαίας νόσου και της περιφερικής αγγειοπάθειας και γι’ αυτόν τον λόγο δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως απλώς μια life style πάθηση αλλά και ως σαφής προειδοποίηση για το ενδεχόμενο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου.
Αίτια
Τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας διακρίνονται στα ακόλουθα:
Αγγειογενή
Καρδιαγγειακή νόσος, Σακχαρώδης Διαβήτης, Υπερλιπιδαιμία, κάπνισμα, προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στην περιοχή της πυέλου
Νευρογενή
α) κεντρικής αιτιολογιας όπως τα απομυελινωτικά νοσήματα (π.χ. Σκλήρυνση κατά Πλάκας), τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού, εγκεφαλικά επεισόδια, κακοήθειες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος κ.λπ.
β) Περιφερικής αιτιολογίας, όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης, η Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, η Πολυνευροπάθεια, οι προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις της πυέλου και της ουρήθρας
Ανατομικά
Υποσπαδία, Μικροφαλία, Νόσος Peyronie, Φίμωση
Ορμονικά
Υπογοναδισμός, Υπερπρολακτιναιμία, Υπερ/Υπόθυρεοειδισμός, Υπερ/Υποκορτιζολαιμία, Νόσοι της Υπόφυσης, Πολλαπλοί Ενδοκρινικοί Όγκοι
Φαρμακογενή
Λήψη αντιϋπερτασικών, αντικαταθλιπτικών, αντιψυχωτικών, αντιανδρογόνων, ναρκωτικών ουσιών
Ψυχογενή
Τραύματα
Κατάγματα του πέους ή της πυέλου
Διάγνωση
Η διάγνωση της ΣΔ πραγματοποιείται με την ακόλουθη διαδικασία:
- Λήψη λεπτομερούς ιστορικού για τη χρήση φαρμάκων
- Χρήση αξιολογημένων ερωτηματολογίων (π.χ. IIEF 5)
- Κλινική εξέταση για αναγνώριση ανωμαλιών στο πέος, προστατικής νόσου, σημείων υπογοναδισμού και αδρή καρδιολογική & νευρολογική εκτίμηση
- Εργαστηριακός έλεγχος, έλεγχος γλυκόζης και τεστοστερόνης
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση της ΣΔ ξεκινά με τα γενικά μέτρα που στοχεύουν στην πρωτογενή καταπολέμηση της νόσου. Με τη λήψη του ιστορικού, αναγνωρίζονται οι παράγοντες που ενδέχεται να συμβάλουν στη ΣΔ και δημιουργείται ένα πλάνο αντιμετώπισής τους. Ταυτόχρονα, είναι σημαντική η σύσταση για σωματική άσκηση και η απώλεια βάρους όπου κρίνεται απαραίτητο, αλλά και η ελαχιστοποίηση του στρες του ασθενούς.
Για τη θεραπεία 1ης γραμμής της ΣΔ, προτιμάται η χορήγηση αναστολέων φωσφοδιεστεράσης τύπου 5, ενώ στη θεραπεία 2ης γραμμής προχωράμε με ενδοπεϊκές εγχύσεις, χρήση αντλιών κενού και ενδοουρηθρική ή τοπική χορήγηση αλπροσταδίλης.
Ως τελευταίο στάδιο για τη θεραπεία της ΣΔ, ο ασθενής μπορεί να επιλέξει την τοποθέτηση πεϊκής προσθήκης.