Γενικά
Με τον όρο ουρολοιμώξεις (λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος) αναφερόμαστε στον εποικισμό του ουροποιητικού συστήματος από κάποιο βακτήριο, ιό ή μύκητα, παρότι η ανθρώπινη ουροφόρος οδός υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι άσηπτη.
Ανάλογα με το σημείο που εντοπίζεται η λοίμωξη, οι ουρολοιμώξεις χωρίζονται σε ουρηθρίτιδες, κυστίτιδες, προστατίτιδες και πυελονεφρίτιδες. Συνηθέστερο αίτιο αποτελούν τα μικρόβια, όπως το κολοβακτηρίδιο (E.Coli), τα χλαμύδια και το μυκόπλασμα, που αποτελούν συχνά αίτια λοιμώξεων της ουρήθρας και του προστάτη και σπανιότερα της κύστης.
Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση ουρολοιμώξεων και αυτό συμβαίνει για ανατομικούς λόγους (μικρή ουρήθρα, μικρή απόσταση από το αιδοίο και το ορθό όπου εντοπίζεται φυσιολογική μικροβιακή χλωρίδα).
Για τις γυναίκες, ο κίνδυνος εμφάνισης έστω και μίας ουρολοίμωξης κατά τη διάρκεια της ζωής τους είναι μεγαλύτερος του 50%, ενώ 20% των νεαρών γυναικών, μετά την πρώτη ουρολοίμωξη, θα εμφανίσουν υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Με τον όρο υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη ορίζεται η εμφάνιση 3 ή περισσότερων επεισοδίων σε διάστημα ενός έτους.
Οι άνδρες εμφανίζουν σπανιότερα ουρολοίμωξη (προστατίτιδα) ωστόσο απαιτούν μεγαλύτερο διάστημα θεραπείας. Συνήθως, οι υποτροπιάζουσες λοιμώξεις στους άνδρες συμβαίνουν όταν συνυπάρχουν και άλλες παθήσεις όπως η ΚΥΠ, ο Σακχαρώδης Διαβήτης, ή η Νευρογενής Κύστη.
Προδιαθεσικοί παράγοντες
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση ουρολοίμωξης είναι οι ακόλουθοι:
- Κακή υγιεινή
- Κακές συνήθειες ούρησης
- Σεξουαλικές πρακτικές
- Αντισύλληψη
- Στάση των ούρων
- Νευρογενής κύστη
- Καθετήρας κύστης
- Σακχαρώδης Διαβήτης