Ως φίμωση ορίζεται η αδυναμία έλξης της ακροποσθίας και αποκάλυψης της βαλάνου. Φυσιολογικά η κεφαλή του πέους που ονομάζεται βάλανος καλύπτεται από δέρμα που ονομάζεται ακροποσθία το οποίο με την σειρά του είναι σχετικά χαλαρό και με μια ήπια έλξη αποκαλύπτει την βάλανο. Η κίνηση αυτή βοηθά το παιδί και τον ενήλικα να ουρήσει ευκολότερα και τον ενήλικα να έχει πλήρη στύση. Κάποιες φορές όμως το δέρμα της γίνεται πιο σφιχτό και μπορεί να κλείσει μην επιτρέποντας στον ασθενή να αποκαλύψει την βάλανο. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται φίμωση και γίνεται πιο σπάνια με την πρόοδο της ηλικίας.
Συχνότητα
Φίμωση εμφανίζεται στο 50% των βρεφών ηλικίας έως 1 έτος, στο 10% των νηπίων ηλικίας 3 ετών και μόλις στο 1% των αγοριών 16-18 ετών .
Όπως αναφέρθηκε η φίμωση είναι μια κατάσταση πολύ συχνή στα βρέφη και νήπια, στα μεγαλύτερα αγόρια όμως μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό της ακροποσθίας και εμφάνιση ουλής. Πιο πιθανό να εμφανιστεί η φίμωση είναι σε ασθενής με:
Η θεραπεία της φίμωσης έχει να κάνει με την τοπική χορήγηση κορτικοστεροειδών (αλοιφή) & χειρουργική αφαίρεση του δέρματος της ακροποσθίας (περιτομή).
Παραφίμωση
Η παραφίμωση είναι μια επείγουσα κατάσταση η οποία μπορεί να συμβεί σε άνδρες που δεν έχουν υποβληθεί σε περιτομή . Στην περίπτωση αυτή έχει γίνει έλξη της ακροποσθίας αποκαλύπτοντας την βάλανο χωρίς όμως να μπορεί να επανέλθει στην θέση της. αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σε οίδημα (πρήξιμο) του πέους και της ακροποσθίας. Σε παραμελημένες περιπτώσεις διακόπτεται η κυκλοφορία του αίματος στο πέος οδηγώντας σε μη αναστρέψιμη βλάβη όπως νέκρωση . Στην παραφίμωση μπορεί εμφανιστεί μελάνιασμα και μαύρισμα της βαλάνου .
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν :